عواملی که می تواند باعث کاهش میل جنسی در خانم ها شود

 

یکی از دلایل کاهش میل جنسی مصرف قرص های ضد بارداری است

 

 عواملی که می تواند باعث کاهش میل جنسی در خانم ها شود
- علت‌های احتمالی کاهش میل جنسی در خانم‌ها
حتماً برایتان پیش آمده که در دوره‌هایی از زندگی‌تان احساس کنید میل جنسی‌تان کم شده و شاید نتوانید مثل قبل رابطه‌ی جنسی داشته باشید. در این‌جا می‌خواهیم به علل این مسئله اشاره کنیم و ببینیم چقدر درست است:

 

√ قرص مصرف می‌کنید
یکی از دلایل کاهش میل جنسی مصرف قرص های ضد بارداری است. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از قرص‌های ضدبارداری خوراکی میزان آندروژن را کاهش می‌دهد. آندروژن دسته‌ای از هورمون‌ها شامل تستسترون است که وضعیت جنسی مردان و زنان را کنترل می‌کند. وقتی قرص مصرف می‌کنید هورمون‌هایتان دستخوش تغییراتی می‌شوند و این بدان معناست که تمایلات جنسی‌تان برای رابطه‌ی جنسی هم تغییر می‌یابد.

 

√ سرتان خیلی شلوغ است
بر خلاف مردانی که میل جنسی‌شان کاملا به لحاظ هورمونی کنترل و تقویت می‌شود، عواطف و احساسات زن نقش مهمی در میزان تمایلات جنسی او بازی می‌کند. بنابراین وقتی درگیر مسائل دیگر زندگی می‌شوید- مثل یک پروژه‌‌ی کاری بزرگ و یا بحث و گفتگو با دوست‌تان- طبیعی است که در حال و هوای رابطه‌ی جنسی نباشید و میل جنسی تان کاهش یابد.

 

√ قرار است تغییر بزرگی در زندگی‌تان ایجاد کنید
خریدن یک خانه، شروع یک کار جدید، فرستادن بچه‌ها به مدرسه، و یا حتی ازدواج کردن باعث کاهش میل جنسی‌تان می‌شود. از آنجایی که تمام این تجربیات در زندگی اتفاقات خوبی هستند، عجیب است که چنین اتفاقی می‌افتد. می‌توان گفت نوعی اضطراب مثبت است که می‌تواند هم بر مغز، و هم بر هورمون‌ها و جسم ما تأثیر بگذارد. راه حل این است: با خودتان مهربان باشید، یعنی به اندازه استراحت کنید (هفت ساعت در شبانه‌روز بخوابید)، ورزش کنید (هر روز ۴۵ دقیقه) و خوب غذا بخورید.

 

√ داروی SSRI مصرف می‌کنید (و یا داروهای دیگر)
بسیاری از داروهای رایج می‌توانند باعث کاهش میل جنسی می‌شوند. داروهای ضدافسردگی هم می‌تواند باعث متوقف شدن ارگاسم شود، در حالی که ممکن است هم‌چنان تمایلات جنسی داشته باشید، اما اگر نتوانید به اوج لذت جنسی برسید می‌تواند شما را مأیوس کند، و در کل باعث می‌شود از رابطه‌ی جنسی منصرف شوید.
منبع : alodoctor.ir

 

کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام دهید

 

قبل از رابطه جنسی لمس بخش هایی از بدن همسر لازم است

 

کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام دهید
کارهایی هستند که در طول رابطه جنسی بهتر است انجام نگیرند در حالیکه بسیار افراد آگاهی کامل را نداشته و دست به انجام این کارها در طول رابطه جنسی می زنند. کارهایی مانند نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی یا مهمتر از آن عدم توجه به ارضاء شدن یا نشدن او صدمات جبران ناپذیری به رابطه ی زناشویی وارد می کند.
در این مطلب سعی شده تا شما را با کارهایی که به رابطه جنسی شما صدمه وارد میکند آشنا کنیم تا با پرهیز از انجام این کارها رابطه زناشویی خود را محکم تر و با صمیمت بیشتری ادامه دهید.

 

-قبل از رابطه جنسی لمس بخش هایی از بدن همسر لازم است
در حالی که بسیاری از افراد از رابطه جنسی لذت می برند اما گفتنی است که قبل از آمادگی همسرتان نباید این کار را انجام دهید زیرا ممکن است موجب ناراحتی و درد در او شود یا به سادگی موجب ترسیدن او شود. بنابراین قبل از انجام رابطه جنسی به لیسیدن گوش، گردن، شانه یا هر قسمت دیگر بدن اطمینان حاصل کنید که او به اندازه ی کافی هیجان زده است و از نطر جنسی تحریک شده است.

 

- نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی

بسیاری از افراد به ویژه زنان زمان برقراری رابطه جنسی همسرشان را نمی بوسند. شاید موقعیت این اجازه را به آن ها نمی دهد. با این وجود، بوسیدن همسرتان در طول رابطه زناشویی بسیار توصیه می شود.

 

زنان زمان برقراری رابطه جنسی همسرشان را نمی بوسند

 

- چشم پوشی در طول رابطه جنسی از بخش هایی از بدن همسرتان
یکی از دانستنی های جنسی این است که در رابطه جنسی باید به تمام بخش های بدن همسرتان نیز توجه کافی داشته باشید. زانوها، شکم، پشت، کمر مردان نیز مانند این قسمت های بدن زنان بسیار تحریک کننده ی احساسات جنسی آنان می باشند.

 

- انداختن تمام وزن بدن یکی از کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام داد
از این کار به شدت بپرهیزید زیرا موجب آزار و ناراحتی همسرتان  در حین رابطه جنسی می شود.

 

بدن زنان بسیار تحریک کننده ی احساسات جنسی آنان می باشند

 

- ساکت بودن در طول رابطه جنسی
آیا دوست دارید که بدانید همسرتان در چه حالتی است و به اندازه ی کافی لذت می برد یا نه؟ پس خودتان نیز نباید ساکت باشید و زمانی که لذت می برید بیان کنید. گفتن جمله ی ساده ای مانند" احساس بسیار خوبی دارم" کافی است.

 

- در رابطه جنسی خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به اوج لذت جنسی

خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به ارگاسم در رابطه جنسی، این به ویژه برای مردان خیلی مهم است. مردان باید توجه کنند که به محض رسیدن به ارگاسم خود را رها نکنند چرا که او ممکن است ارضا نشده باشد. خیلی کم یا زیاد انجام دادن این کار موجبات نارضایتی همسر را فراهم می آورد و آن ها باید توجه کنند که همسرشان نیز در رابطه جنسی ارضاء شود.

منبع : salamatnews.com

 

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چیست؟

 

لابیاپلاستی، جراحی پلاستیک بر روی لابیا (لبهای اطراف واژن) است

 

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چیست؟
واژینوپلاستی عمل جراحی است که برای سفت کردن واژن هایی که بخاطر زایمان یا بالا رفتن سن گشاد شده اند انجام می گیرد. بعضی جراحان ادعا دارند که این عمل حتی حساسیت این ناحیه را نیز بالا میبرد، ادعایی که دانشگاه امریکایی زنان و زایمان به شدت با آن وارد چالش شده اند.

با اینکه حقیقت دارد که بافتهای واژن می توانند کشیده شوند، اما جمع کردن بافت واژن از طریق عمل جراحی بالا بردن واکنش جنسی را تضمین نمی کند زیرا میل، تحریک و ارضای جنسی بسیار پیچیده و مسئله ای شخصی است که وابسته به عوامل احساسی، معنوی و میان فردی است. علاوه بر این، حساسیت جنسی به طور خودکار منجر به لذت جنسی نمیشود، بلکه به درد منجر می شود.

لابیاپلاستی که جراحی پلاستیک بر روی لابیا (لبهای اطراف واژن) است میتواند به تنهایی یا همراه با واژینوپلاستی انجام شود. این جراحی میتواند بر روی لب بزرگ یا لب کوچک اندام تناسلی زن انجام گیرد. لابیاپلاستی اندازه و شکل لابیا را تغییر داده و میتواند آنها را کوچکتر کرده و یا تقارن بین آنها را اصلاح کند.

 

جراحی ترمیمی درمقابل جراحی پلاستیک
برای تصمیم گیری درمورد اینکه واژینوپلاستی انجام دهید یا لابیاپلاستی، خیلی مهم است که تفاوت بین جراحیهای ترمیمی و پلاستیک را بدانید.

جراحی ترمیمی عملکرد یک عضو از بدن را تقویت کرده درحالیکه جراحی پلاستیک زیبایی یک آناتومی طبیعی را بهبود می بخشد. بعنوان مثال بینی را در نظر بگیرید: جراح میتواند حفره های داخلی بینی را برای بهبود وضعیت تنفس فرد بازسازی کرده و یا برای بهبود ظاهر شکل آن را تغییر دهد.

این تمایز مهمی است زیرا دانشگاه امریکایی زنان و زایمان، جراحیها و نتایج را برای برطرف کردن مشکلات عملکردی مثل بی اختیاری ادرار ارزیابی می کنند. اما این دانشگاه درمورد جراحی زیبایی واژن بخاطر خطرات و فقدان اطلاعات پزشکی کافی محتاط تر برخورد می کند. بعنوان مثال بعضی عمل های واژینوپلاستی ابتدا بعنوان جراحی ترمیمی برای ترمیم نواقص مادرزادی درصورت بدشکلی واژن ایجاد شد تا دختر بتواند به طور طبیعی ادرار، عادت ماهیانه و عمل جنسی داشته باشد.

جراحی های مربوط به واژینوپلاستی و لابیاپلاستی
اخیراً واژینوپلاستی جزئی از جراحیهای زیبایی بعنوان «جوانسازی واژن» شده است. جراحان پلاستیک و متخصصین زنان و زایمان، جراحیهای زیبایی خود را با شعارهایی مثل بالا بردن زیبایی و اعتمادبه نفس تبلیغ می کنند. درواقع، اندام تناسلی زنان به طور طبیعی ظاهرهای طبیعی متفاوتی میتواند داشته باشد که از نظر آناتومی بی اشکال هستند. هیچ شکل مشخصی برای واژن و لبهای آن وجود ندارد.

 

 تمرینات کگل میتواند ضعف و شلی عضلات واژن را بهبود بخشد

 

 اخیراً تکنولوژی لیزر نیز توسط بعضی جراحان برای جوانسازی واژن و سایر عمل های جراحی مربوط به اندام تناسلی استفاده می شود.
بعضی پزشکان وابسته به انجمن جراحان پلاستیک امریکا خود به طور مستقل عملهای جوانسازی واژن مختلفی را پیشنهاد میدهند اما این انجمن هیچ عمل خاصی را در این زمینه توصیه نکرده و اعتقاد دارد که در این زمینه نیاز به مطالعات پزشکی بیشتر است. هیچیک از عملهای زیبایی واژینوپلاستی قابل قبول معرفی نشده اند.

در زیر به چند نمونه از عملهای جوانسازی واژن اشاره میکنیم:
- تجدید پرده بکارت یا ریویرجیناسیون: پرده بکارت، بافت نازکی که در ورودی واژن قرار دارد و معمولاً در اولین دخول و عمل جنسی پاره می شود. عمل جراحی که هایمنوپلاستی نام دارد، پرده بکارت را برای تقلید از کارایی ابتدایی آن و برگرداندن وضعیت واژن به قبل از شروع ارتباط جنسی عمل می کنند. بخاطر اهمیت بسیار بالای باکرگی در بعضی فرهنگ ها، این یکی از متداولترین عملهای جراحی واژن در دنیا به شمار میرود.

 

نهان سازی کلیتورال: برخی جراحان نوعی جراحی با نام نهان سازی کلیتورال را تبلیغ میکنند. که در آن بافتی که به طور طبیعی کلیتوریس را میپوشاند برداشته میشود.

تقویت نقطه G: برخی کارشناسان اعتقاد دارند که دیواره جلوی واژن ناحیه فوق العاده حساس و تحریک کنندهای به نام نقطه G دارد که نقطه ای بسیار حساس در برابر تحریک جنسی و ارگاسم است. عمل افزایش نقطه G شامل تزریق کلاژن به دیواره جلوی واژن برای بالا بردن لذت جنسی است.

 

جراحی زیبایی واژینوپلاستی و لابیاپلاستی چه خطراتی دارد ؟
گزارشی از ارضای جنسی طولانی مدت خانم ها و مشکلات درمورد واژینوپلاستی و لابیاپلاستی وجود ندارد. علاوه بر این، ازآنجا که این جراحی ها هم مثل سایر جراحی ها در مجلات پزشکی مورد ارزیابی قرار نگرفته اند، دانشگاه امریکایی زنان و زایمان  آنها را «اثبات نشده» میداند. 

خطرات جراحی های زیبایی واژن عبارتند از:
- عفونت
- تغییرات دائمی در احساسات
- درد مستمر
- زخم
بهترین توصیه برای زنانی که قصد دارند جراحی های واژن انجام دهند: در مورد احساسات و نگرانی های خود در مورد اندام تناسلیتان و همچنین انتظاراتی که از جراحی دارید یا هر گزینه غیرجراحی دیگر، با پزشک خود با صراحت صحبت کنید. بعنوان مثال تمریناتی مثل تمرینات کگل میتواند ضعف و شلی عضلات واژن را بهبود بخشد و تحریک جنسی را بیشتر کند. مشاوره نیز میتواند مشکلات مربوط به اعتمادبه نفس جنسی را برطرف کند.

نمونه سوالاتی که میتوانید از جراحتان سوال کنید:
- این جراحی ها چه خطرات کوتاه مدت یا درازمدتی دارند؟
- این جراحی ها چه فوایدی دارند؟

- آیا این جراحی بر بارداری یا زایمان در آینده تاثیر خواهد داشت؟
- آیا انتظارات من از این جراحی واقع بینانه هستند؟
- چه انتخابهای غیرجراحی دیگری برای بهبود وضعیتم دارم؟
- آیا حس ناحیه واژنم بعد از جراحی کمتر خواهد شد؟
- آیا جراحی بر توانایی ارگاسم من اثر خواهد گذاشت؟
- آیا بعد از جراحی محدودیت هایی برای استفاده از محصولات بهداشتی زنانه مثل تامپون وجود دارد؟
- آیا بیمه هزینه این عمل ها را پوشش میدهد؟

بیشتر بیمه ها عملهای واژینوپلاستی و لابیناپلاستی و سایر عملهای زیبایی و پلاستیک که بیشتر انتخابی هستند تا لازم را پوشش نمیدهند. فقط در موارد محدودی این عملها ضروری شمرده میشود، مثل بزرگ کردن لابیا ایجادشده از استفاده زیاد تستوسترون، مشکلات مادرزادی یا ناراحتی های مزمن.

منبع : mardoman.net

توصیه هایی برای حفظ رابطه زناشویی در یائسگی

 

حرکات ورزشی خاص می تواند میل جنسی را در دوران یائسگی افزایش دهد

 

توصیه هایی برای حفظ رابطه زناشویی در یائسگی
گرگرفتگی و خشکی واژن ممکن است مورد علاقه بسیاری از افراد نباشد. اما بسیاری از زنان می توانند حتی در دوران یائسگی بسیار جذاب باشند و عزت نفس خود را حفظ کرده و مهارت های ارتباطی‌شان را افزایش دهند. در برخی از روابط نشان داده شده که رضایت جنسی حتی با افزایش سن نیز وجود داشته است.

در این متن به راهکارهایی اشاره می کنیم که افزایش لذت جنسی را در دوران یائسگی برایتان به همراه خواهد داشت :

 

√ خیال بافی کردن:
خیال پردازی میتواند بر میل جنسی موثر باشد. مغز شما بسیار قدرتمند است، پس اجازه دهید افکارتان آزادانه به خیال پردازی ذهنی بپردازد. اگر شما به نوع خاصی از رابطه جنسی علاقه مند هستید بدون خجالت می توانید در مورد آن بیاندیشید و خیال پردازی کنید. سعی کنید خیال پردازی خود را افزایش بدهید؛ زیرا اینگونه قدرت جنسیتان افزایش می یابد.

 

√ استفاده از روغن:
استفاده از روغن و روان کننده واژن باعث می شود رابطه جنسی شما لذت بخش تر و هیجان انگیزتر شود. این ایده ای برای بهتر کردن مقاربت شما و ایجاد ماساژی دل انگیز است. به علت کاهش استروژن شما خشکی واژن را تجربه می کنید. استفاده از روغن می تواند این مشکل را کاهش دهد.

 

√ خواندن داستان های عاشقانه:
هنگام خواندن داستان های عاشقانه شما حوادث و اتفاقات را در ذهن خود تجسم می کنید و هنگامی که شما خطوط داستانی را با شریک زندگیتان بخوانید مکالمات عاشقانه و صمیمی بینتان به وجود خواهد آمد.

 

خلق و خو، الگوی خواب، استرس و میل جنسی به مصرف غذا وابسته است

 

√ ورزش کگل (Kegels):
از طریق این ورزش کگل می توانید ماهیچه های کف لگن خود را سفت کرده و خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار را کاهش دهید. همچنین با انجام این ورزش درد در زمان برقراری رابطه جنسی را در خود کاهش می دهید. تحقیقات نشان داده انجام این ورزش با اوج لذت جنسی (ارگاسم) و رضایت جنسی همراه است.

 

√ چمباتمه:
نه تنها چمباتمه از عضلات کف لگن شما محافظت می کند بلکه مکملی برای حرکت Kegels به حساب می آید. این اصلا غیر معمول نیست که با انجام دادن حرکات ورزشی خاص می توان میل جنسی را در دوران یائسگی افزایش داد. هنگام انجام حرکات ورزشی اندروفین در بدنتان آزاد شده، گردش خون و انرژی شما افزایش پیدا می کند.

 

√ رژیم غذایی مقوی:
نیازی نیست تغییرات غذایی عجیبی داشته باشید بلکه تغییرات جزئی می تواند بسیار در میل جنسی شما موثر باشد. زیرا خلق و خو، الگوی خواب، استرس و میل جنسی شما به مصرف غذایتان وابسته است. برخی غذاها و سبزیجاتی که میل جنسی را افزایش می دهند، عبارت اند از: زغال اخته، کاکائو، نارگیل، آووکادو، عسل و جنسینگ.

 

√ گسترش دیدتان:
رابطه جنسی چیزی فراتر از برقراری فیزیکی با همسرتان است. برای برقراری رابطه بهتر با همسرتان شما نیازمند گسترش تجربیاتتان هستید که در نهایت به صمیمیت واقعی خواهید رسید. در دوران یائسگی به دلیل نازک شدن دیواره های واژن ممکن است همسرتان در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی بکند. شما با صحبت کردن با همسرتان و گاهی برخی متخصصان می توانید راهی برای بهتر و متنوع کردن رابطه جنسیتان بیابید و از رابطه جنسیتان لذت ببرید.

 

√ از بین بردن فشار و ناراحتی روحی
اگر شما در مورد رابطه جنسی، رسیدن به اوج لذت جنسی و پاسخ ها دچار نگرانی باشید؛ این نگرانی شما مستقیما به اتاق خوابتان منتقل می شود. بنابراین برای تغییر در رابطه جنسی باید نگرانی ها را کنار گذاشته و خلق و خویتان را تغییر دهید. راههایی برای تقویت میل جنسی وجود دارد، مانند: معاشقه با همسر و تماشای فیلم های رمانتیک می تواند به شما کمک کند.
منبع : nikoo.com

 

توصیه هایی برای تشخیص اختلالات نعوظ و مشکلات جنسی

 

 اختلال‌های جنسی در مردان حدود 20 نوع است

 

توصیه هایی برای تشخیص اختلالات نعوظ و مشکلات جنسی

مشکلات جنسی را با چند روش مناسب می توان درمان کرد و توصیه های اورولوژیست ها در این زمینه چیست؟
دکتر صفری‌نژاد؛ متخصص کلیه و مجاری ادراری نوشت: «دیگر نگران مشکل جنسی خود نباشید!» این تبلیغات را بارها از شبکه‌های ماهواره‌ای‌ دیده یا شنیده‌اید. متاسفانه گروه زیادی از آقایان گول این تبلیغات واهی را می‌خورند و هزینه‌های زیادی بابت محصول‌های این چنینی که صددرصد هم تقلبی هستند، پرداخت می‌کنند و بعد از مصرف آن هیچ نتیجه‌ا‌ی هم نمی‌گیرند. چون تشخیص نوع مشکل جنسی به این راحتی‌ها که فکر می‌کنیم نیست و درمان آن هم چنین نیست که بتوان یک دارو را برای همه افراد تجویز کرد.

 

برای هر نوع اختلال جنسی، راه درمانی خاصی انتخاب می‌شود. درمان مشکل‌های جنسی باید به روش کاملا علمی انجام شود. در علم پزشکی برای تشخیص هر بیماری‌ای لازم است معیارهایی رعایت شود مثلا وقتی بیماری می‌گوید به دلیل پرنوشی و پرادراری به بیماری دیابت مبتلا شده حرف او استنادی ندارد و این وظیفه پزشک است که با گرفتن شرح حال، معاینه بیمار و درخواست چند آزمایش متوجه افزایش قند خونش شود. مشکل جنسی نیز به همین روال است حتی نیاز به بررسی‌های بیشتر و تخصصی‌تری هم دارد. برای یافتن علت اصلی مشکل جنسی از الگوریتم زیر تبعیت می‌کنیم.

1- شرح حال، معاینه فیزیکی و تشخیص نوع اختلال جنسی
باید شرح حالی دقیق از بیمار گرفته شود. وقتی مردی با شکایت مشکل جنسی مراجعه می‎کند اول باید دید منظور او از به کار بردن کلمه مشکل جنسی چیست؟ سوال‌های مطرح‌شده به این قرار است؛ آیا میل جنسی‌تان کاهش یافته؟ اختلال در انزال دارید؟ آیا می‌توانید رابطه زناشویی برقرار کنید؟ باتوجه به پاسخ بیمار به این پرسش‌ها، پی می‌بریم که بیمار چه نوع اختلالی دارد.

 

گاهی نیز بعضی از مردان در حقیقت بیمار نیستند ولی انتظار‌های خاصی از خود دارند مثلا فردی با شکایت کوچک بودن آلت تناسلی مراجعه می‌کند در صورتی که در معاینه فیزیکی همه چیز کاملا طبیعی است. گاهی هم فرد از اختلال نعوظ شکایت می‌کند با این شکایت که نمی‌تواند دوبار پشت سر هم رابطه زناشویی برقرار کند. از نظر علمی این افراد مشکلی ندارند چون مردان بعد از انجام مقاربت دوره تحریک‌ناپذیری دارند.

2- درخواست آزمایش
اختلال‌های جنسی در مردان حدود 20 نوع است. برای اینکه پزشک بیماری را با موفقیت درمان کند، قدم اول تشخیص نوع بیماری، سپس یافتن علت بیماری است. یافتن علت، موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه بسیاری از پزشکان آن را نادیده می‌گیرند. یافتن علت باید با گرفتن شرح‌حال و پرسش‌هایی درباره بیماری‌های زمینه‌ای، مصرف دارو و وجود مشکل جنسی در گذشته باشد.

 

برای یافتن بیماری‌های زمینه‌ای هم باید آزمایش‌های تخصصی یا تصویر‌برداری انجام شود. البته نیازی نیست که آزمایش‌ها، سونوگرافی و رادیولوژی‌های متعدد درخواست شود. پزشک نباید برای تشخیص بیماری از آزمایش‌های پاراکلینیک استفاده کند. آزمایش‌های پاراکلینیک برای تایید تشخیص پزشک است و حتما باید ضرورتی برای درخواست آن باشد.

 

3-  تشخیص جسمی یا روانی بودن اختلال جنسی
وقتی مشخص شد که مثلا بیمار دارای اختلال نعوظ است ادامه درمان آسان‌تر می‌شود. در این مواقع باید مشخص شود که اختلال نعوظ جسمی است یا روانی. اگر ریشه در اختلال‌های روان داشت دیگر ادامه نمی‌دهیم و بیمار به روان‌پزشک یا روان‌شناس متخصص ارجاع داده می‌شود اما در مواقعی که مشکل جسمی تشخیص داده شد مرحله بعدی شروع می‌شود.

 

 یکی از بدترین انواع اختلال نعوظ ،اختلال نعوظ با نشت وریدی است

 

4 - تشخیص اولیه، ثانویه یا موقعیتی بودن اختلال جنسی
اگر مشکل جنسی از آغاز اولین ارتباط زناشویی وجود داشته باشد، مشکل اولیه دارد. اگر فردی چندسال هیچ مشکلی نداشته و به تازگی دچار اختلال جنسی شده اختلال از نوع ثانویه است. موضوع بعدی این است که ببینیم آیا در یک موقعیت خاص و با فرد خاصی، اختلال جنسی رخ می‌دهد. این موضوع را نیز با شرح حال از بیمار می‌توان متوجه شد چون ممکن است یک عامل استرس‌زا در یک موقعیت خاص به وجود آید این افراد نیازی به دارو ندارند و باید شرایط دلخواه و مناسب فراهم شود. ولی فرد دیگری هم هست که در هر شرایطی دچار اختلال جنسی می‌شود، البته در این افراد هم می‌توان با‌توجه به شرایط راه‌های درمانی را پیشنهاد کرد.

 

6- درمان بیماری
بعد از طی شدن همه مراحل تشخیصی می‌توان نوع درمان را مشخص کرد. درمان هر نوع اختلال جنسی جداگانه انجام می‌شود. مثلا درمان اختلال نعوظ 4 نوع است. خوراکی، موضعی، انجام عمل جراحی و گذاشتن پروتز. درمان باید تا حد امکان از نوع ساده، کم عارضه و کم هزینه باشد. با توجه به بررسی‌های انجام‌شده، می‌توان متوجه شد بیمار از کدام درمان سود بیشتری می‌برد.

 

5- آزمایش‌های تخصصی
در این مرحله نیز سوال‌هایی برای پزشک مطرح می‌شود. فرض کنیم بیمار به اختلال نعوظ مبتلا است. در این اختلال باید چند پارامتر درنظر گرفته شود؛ طبیعی بودن جریان خون دستگاه تناسلی، وضعیت عصب‌گیری دستگاه تناسلی، سطح هورمون‌های جنسی و شکل آناتومیک دستگاه تناسلی اما برای تشخیص هر یک از اینها نیز اقدام‌های پاراکلینیکی خاصی نیاز داریم ولی باز هم برای اینکه سریع و مقرون به صرفه به نتیجه برسیم شرح حال بیمار لازم است.

 

مثلا وقتی مرد جوان 28 ساله‌ای در اثر تصادف دچار قطع یا آسیب نخاع شده است، مشکل معلوم است. این فرد اختلال نعوظ از نوع عصبی دارد و اصلا نیازی به آزمایش‌های اضافی نیست. یا بعد از بررسی بیمار متوجه می‌شویم که در کودکی دچار بیضه نزول نکرده بوده و متوجه نشده‌اند این بیمار مشکل هورمونی دارد چون بیضه‌ها از بین رفته‌اند. پس مهم است بدانیم که آیا مشکل بیمار از اول وجود داشته، بعدها به وجود آمده، در یک موقعیت خاص و با فرد خاصی رخ می‌دهد یا همیشه و در هر موقعیتی مشکل با او همراه است. بعد از تشخیص علت اختلال، قدم بعدی را برمی‌داریم.

اختلال نعوظ با نشت وریدی
یکی از بدترین انواع اختلال نعوظ از نوع اختلال نعوظ با نشت وریدی است. در این نوع از اختلال خون در آلت تناسلی باقی نمی‌ماند. برای تشخیص باید از روش رادیولوژیک استفاده کرد. بهترین راه استفاده از سونوگرافی داپلکس است. اگر در یافتن علت اختلال نعوظ به کم‌کاری غدد تناسلی مشکوک باشیم آزمایش خون درخواست می‌شود.

 

راه تشخیصی دیگر برای تشخیص اختلال نعوظ، استفاده از یک تست کامپیوتری است که در آن الکترودی به آلت تناسلی در طول شب متصل می‌شود تا تعداد نعوظ اندازه گرفته شود. اگر هم اختلال در عصب‌دهی باشد می‌توان از تست‌هایی که سرعت هدایت تحریکات اعصاب را به‌طور کمی اندازه می‌گیرند استفاده کرد. امروزه تجهیزات پیشرفته‌ای برای تشخیص اختلال‌های جنسی وجود دارد. مهم‌ترین اصل برای درمان بیمار، تشخیص درست نوع اختلال است بنابراین بیماران باید از خوددرمانی با داروهای تبلیغاتی جدا خودداری کنند و درمان را به عهده پزشکی که در این زمینه مهارت دارد بسپارند.
منبع : هفته نامه سلامت
hidoctor.ir